Wielokrotne krążenie cieczy pomiędzy palisadą łopatek wirnika i kanałem zbiorczym powoduje wzrost ciśnienia na drodze od króćca ssawnego do tłocznego. Pompy peryferalne uzyskują największe wysokości podnoszenia (do 200 m na stopień) wśród wszystkich pomp wirowych o małych wydajnościach; charakteryzują się tym samym najniższymi wyróżnikami szybkobieżności.

Cechą charakterystyczną tych pomp jest duża stromość krzywej QH i zapotrzebowania  mocy, co powoduje, że należy je uruchamiać przy otwartym zaworze na tłoczeniu. Zaletą pomp peryferalnych jest zdolność do pompowania cieczy z dużą zawartością gazów jak również spokojna praca w warunkach nawet silnie rozwiniętej kawitacji.

Źródło, fot.: P. Świtalski,  Technika pompowa. Leksykon. Wydanie 2, Wrocław 2009, str 163