Miejska sieć kanalizacyjna jest systemem „żywym”, podlegającym ciągłej rozbudowie, modernizacji i remontom. Szczególne znaczenie dla jej funkcjonowania ma utrzymanie prawidłowych warunków przepływu ścieków. Przy łącznej długości - 1869 km, około 700 km to kanały ogólnospławne, które oprócz ścieków bytowych, odprowadzają również wody opadowe. Prawidłowe funkcjonowanie przelewów burzowych w tych kanałach, zabezpiecza mieszkańców Krakowa przed podtopieniami.

Układ wysokościowy Krakowa pozwala na odprowadzanie ponad 90% ścieków w sposób grawitacyjny. Jednak z uwagi na ciągły rozwój aglomeracji, wraz z którym następuje rozbudowa sieci kanalizacyjnej, zachodzi konieczność budowy przepompowni lub tłoczni ścieków. Na terenie Krakowa zlokalizowanych jest 80 takich obiektów. W większości są to układy pompowe obsługujące niewielkie, lokalne zlewnie. W systemie kanalizacyjnym miasta Krakowa funkcjonują również dwie pompownie sieciowe.  Pierwsza z nich wspomaga działanie syfonu pod rzeką Wilgą. Druga to pompownia obsługująca kolektor sanitarny Dolnej Terasy Wisły w rejonie ul. Żaglowej.

Wszystkie pompownie pracują przy wsparciu najnowocześniejszych systemów sterujących. Kluczowe parametry przekazywane są do centrum dyspozytorskiego Wodociągów Miasta Krakowa, funkcjonującego  w trybie ciągłym, co daje możliwość szybkiego reagowania w przypadku ewentualnych nieprawidłowości w pracy pompowni. Dla zapewnienia ciągłości działania pompowni, każdy z układów pompowych został zdublowany. Służby techniczne Wodociągów Miasta Krakowa są przygotowane również, na wypadek zaniku napięcia - mobilne agregaty prądotwórcze, mogą zasilić przepompownie do czasu przywrócenia zasilania. W skrajnych przypadkach istnieje możliwość zapewnienia ciągłości pracy pompowni przez zastosowanie mobilnych agregatów pompowych, będących na wyposażeniu służb technicznych, odpowiedzialnych za utrzymanie  pracy systemu kanalizacyjnego.