Operatorzy mają szeroki wybór w zakresie konserwacji pomp szlamowych. Najczęściej stosowaną metodą jest konserwacja in-situ, która oznacza, że zespół serwisowy przeprowadza serwis pompy szlamowej w miejscu jej zainstalowania. Firma Weir Minerals oferuje jednak alternatywne opcje konserwacji, które minimalizują przestoje dzięki zastosowaniu gotowych do montażu podzespołów. Poniżej przedstawiono różne możliwości konserwacji pomp szlamowych Warman®.

Konserwacja in-situ

Najpowszechniejszą strategią jest konserwacja in-situ, w ramach której naprawy i wymiana zużytych elementów wykonywane są w miejscu instalacji pompy. Ponieważ konserwacja zasadniczo polega na wymianie głównych elementów szybkozużywających się części mokrej pompy, w jej ramach często konieczne jest, by serwisanci zdemontowali, a następnie ponownie zamontowali całą część mokrą.

Takie elastyczne podejście jest preferowane ze względu na niższe koszty początkowe, lecz konserwacja podczas odstawienia wymaga nakładu czasu i zasobów, co oznacza – w zależności od wymaganych prac i rozmiaru pompy –zaangażowanie urządzeń dźwigowych i specjalistów ds. konserwacji nawet do 24 godzin. Proces ten wymaga również intensywnej bezpośredniej współpracy ludzi i maszyn.

Konserwacja poprzez wymianę części mokrej

W porównaniu z przeprowadzaniem napraw na miejscu, konserwacja poprzez wymianę części mokrej jest znacznie szybsza. Zamiast demontować pompę Warman® i wymieniać każdy podzespół, cała część mokra jest zastępowana częścią zapasową z magazynu. Taka wymiana pozwala znacznie skrócić czas konserwacji na miejscu oraz zmniejszyć wpływ wszelkich nieplanowanych czynności konserwacyjnych.

Dzięki prostej wymianie całej części mokrej pompy na miejscu i zminimalizowanie bezpośredniego kontaktu osób z pompą gwarantowany jest wyższy poziom bezpieczeństwa. Po odstawieniu zdemontowaną część mokrą można bezpiecznie zregenerować w bardziej kontrolowanym środowisku, co w wielu przypadkach prowadzi do wyższej jakości naprawy.

Konserwacja poprzez wymianę części mokrej nie wymaga żadnych dodatkowych części w porównaniu z konserwacją in-situ, chociaż konieczne są większe nakłady początkowe w postaci zakupu zapasowych części.

Wymiana pompy bez osprzętu (bare shaft)

Podobnie jak w przypadku konserwacji poprzez wymianę części mokrej, wymiana bare shaft’u oznacza wymianę całej pompy Warman® na uprzednio przygotowaną część zamienną. Ten typ konserwacji ma te same zalety co konserwacja poprzez wymianę części mokrej, ponieważ demontaż zajmuje znacznie mniej czasu niż konserwacja in-situ, co pozwala zwolnić zasoby potrzebne do czynności konserwacyjnych oraz zminimalizować ryzyka obrażeń i komplikacji, które wiążą się z konserwacją przeprowadzaną na miejscu.

Taka wymiana wymaga dodatkowych inwestycji kapitałowych, chociaż mogą one być stosunkowo niskie na tle wzrostu wydajności wynikającej ze skróconych okresów przestoju w porównaniu z naprawami wykonywanymi na miejscu. Podobnie jak przy wymianie części mokrej, po odstawieniu zdemontowana pompa może zostać bezpiecznie zregenerowana w bardziej kontrolowanym środowisku.

Tak jak w przypadku innych strategii, od rodzaju zastosowania zależy, czy dodatkowe nakłady inwestycyjne zostaną skompensowane zmniejszeniem nakładów operacyjnych.

Łatwy demontaż (Back Pull Out)

Niektóre pompy są zaprojektowane tak, by można było wyciągać zespół wirnika z całego korpusu pompy – co umożliwia naprawę łożysk i innych elementów wewnętrznych na miejscu bez odłączania pompy od orurowania. Pompy te mogą również posiadać tuleje dystansowe przymocowane do sprzęgła wału, co pozwala na demontaż zespołu wirnika bez zdejmowania silnika z fundamentu pompy.

W przypadkach, gdy tylko zespół wirnika wymaga konserwacji, rozwiązanie back pull out może znacznie skrócić czas niezbędny do wykonania napraw i remontów na miejscu. Najczęściej jednak większość istotnych elementów szybkozużywających się znajduje się w części mokrej, niezwykle rzadkie są przypadki gdy tylko część mechaniczna wymaga konserwacji.

Ta strategia jest idealna do zastosowań związanych ze ściekami oczyszczonymi. W branży sanitarnej sytuacje, w których zanieczyszczenia gromadzą się wokół wirnika, jest powszechnym problemem konserwacyjnym. Dzięki rozwiązaniu back pull out serwisanci mają łatwy dostęp do wirnika i mogą w takim przypadku usunąć zanieczyszczenia.

Ostatnie trzy opcje wymagają posiadania na stanie gotowych do montażu podzespołów, zapasowej części mokrej lub bare shaft’u, ale czynią konserwację bezpieczniejszą i znacznie szybszą poprzez przywrócenie wydajności w krótkim czasie.

Urządzenia rezerwowe

Jeżeli wydajność ma istotne znaczenie dla eksploatacji, nic nie zastąpi pompy rezerwowej. Chociaż jej zastosowanie wiąże się ze wzrostem kosztów początkowych i koniecznością zapewnienia dodatkowego miejsca, zdolność szybkiego przejścia na rezerwę w przypadku awarii pompy pracującej może pozwolić zaoszczędzić znaczne sumy i uniknąć nieplanowanego wyłączenia.

Większość pomp rezerwowych może podjąć pracę w ciągu kilku minut, natomiast w bardziej złożonych instalacjach operacja przełączenia może zająć godzinę lub więcej. Po wykonaniu przełączenia inżynierowie mogą bezpiecznie naprawić pompę roboczą na miejscu bez presji czasu.

Określenie optymalnego podejścia dla danego zakładu

Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej wyboru właściwej strategii ważne jest rozważenie kilku istotnych zmiennych:

• Budżet nakładów inwestycyjnych przedsiębiorstwa
• Wydajność godzinowa instalacji
• Wielkość ryzyka, jakie dane przedsiębiorstwo jest gotowe przyjąć
• Bieżący cykl konserwacji

Podsumowując: konserwacja, która obejmuje wcześniej przygotowane części mokre lub bare shaft, zmniejsza potencjalne ryzyko finansowe i eksploatacyjne wynikające z przestoju podczas planowanej lub nieplanowanej konserwacji pompy szlamowej.

Aby pokazać właściwą perspektywą, w poniższym przykładzie porównujemy koszty początkowe dwóch strategii z godzinową wydajnością zakładu, pomnożoną przez różnicę w przestojach między nimi.

Obliczenia te stają się bardziej złożone w odniesieniu do eksploatacji rzeczywistych kopalni, ale podstawowa zasada jest taka sama: podstawowym czynnikiem wyróżniającym różnych strategii konserwacji pomp szlamowych jest równowaga pomiędzy kosztami początkowymi, akceptowalnym ryzykiem i długoterminowymi zwrotami z inwestycji.