– Niestety żyjemy w czasach postprawdy. Przyzwyczajeni do tego, że w internecie można znaleźć dowolną, fałszywą informację. Ostatnio słyszałem też stwierdzenie szanowanego przedstawiciela świata nauki, który z goryczą stwierdził, że nie ma na świecie takiej bzdury, pod którą by się – za odpowiednie pieniądze – nie podpisał człowiek z tytułem profesora. Natomiast w przypadku Waldemara Jędrala można zdecydowanie sformułować stwierdzenie odwrotne – powiedział dr inż. Grzegorz Pakuła, Prezes Zarządu Stowarzyszenia Producentów Pomp, podczas laudacji. – Dopóki takie postacie działają, jest nadzieja, że prawda obiektywna przetrwa przynajmniej w technice pompowej – dodał.

– Panie profesorze, jako autorytet w zakresie oszczędzania energii, zaoszczędził jej pan tyle, że z całą pewnością starczy jej jeszcze na wiele lat. Życzymy, aby był pan dla nas wszystkich punktem odniesienia, na którym można budować rzetelną technikę pompową – zakończył Grzegorz Pakuła.

prof. dr hab. inż. Waldemar Jędral

Pan Prof. dr hab. inż. Waldemar Jędral jest przykładem naukowca, który we wzorcowy sposób łączy najwyższy poziom teoretyczny ze znajomością praktyki przemysłowej.

Swoją karierę na przełomie lat 60-tych i 70-tych ubiegłego wieku rozpoczął w Biurze Konstrukcyjnym Warszawskiej Fabryki Pomp, gdzie stopniowo awansował do stanowiska starszego konstruktora prowadzącego. Podczas pracy w WFP zaprojektował szereg prototypowych pomp przeznaczonych dla energetyki i okrętownictwa, które zostały wdrożone do produkcji i spotkały się z uznaniem użytkowników.

Równolegle, od jesieni 1968 r. pracował na Wydziale ME i L Politechniki Warszawskiej w Katedrze Kotłów, Turbin i Pomp.

W 1977 r. obronił pracę doktorską na temat „Badania przepływu przez szczelinę tarczy jako elementu optymalizacji energetycznej układu odciążającego w pompie wirowej”.

W 1989 r. Rada Wydziału MEiL jednogłośnie nadała mu stopień doktora habilitowanego nauk technicznych, na podstawie pracy habilitacyjnej pt.: „Metody obliczania sił wzdłużnych i układów odciążających w pompach wirowych”. Za w.w pracę otrzymał w 1990 r. nagrodę indywidualną III-go st. Ministra Edukacji Narodowej.

W 1990 r. został mianowany na stanowisko docenta, w 1994 r. profesora nadzwyczajnego, zaś w 2007r. – profesora zwyczajnego w Politechnice Warszawskiej.

W dn. 13.03.1998 r. Prezydent RP nadał mu tytuł profesora nauk technicznych.

Profesor Jędral pełnił szereg funkcji akademickich. Między innymi był prodziekanem ds. dydaktycznych Wydziału ME i L, członkiem Senackiej Komisji PW d/s badań naukowych oraz kierował Zakładem Pomp Napędów i Siłowni na Wydziale MEiL PW. Począwszy od 1989 r. pełni szereg funkcji organizacyjnych poza Politechniką Warszawską (CBJW, PKN, PCBC, SIMP, Rada Główna Szkolnictwa Wyższego).

Karierę akademicką prof. W. Jędral łączy z pracą na rzecz przemysłu. Jako współautor lub główny wykonawca uczestniczył w ok. 80 pracach naukowo-badawczych realizowanych w ramach programów rządowych (PR), problemów centralnych (CPBR) i resortowych, projektów badawczych (grantów KBN) oraz w pracach wykonywanych bezpośrednio dla przemysłu. Niemal wszystkie uzyskane wyniki zostały wdrożone w OBR Pomp Przemysłowych, w fabrykach pomp i innych zakładach (elektrociepłownie, ciepłownie komunalne, przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne).

Profesor W. Jędral jest autorytetem z dziedziny efektywności energetycznej pomp i układów pompowych. Dzięki jego pracom teoretycznym oraz wdrożeniowym udało się uzyskać znaczące oszczędności energetyczne w wielu instalacjach przemysłowych z oczywistą korzyścią dla środowiska naturalnego.

Wszystkim osobom związanym z techniką pompowa Profesor Jędral znany jest jako autor monografii „Pompy Wirowe”. 

W 1989 r. Profesor W. Jędral został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, zaś w 2005 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za osiągnięcia.